وزارت کشور آلمان اعلام کرد که تاکنون ۱۳ نفر از طریق برنامه پذیرش آلمان از افغانستان به این کشور منتقل شدهاند. پیش از این قرار بود از این طریق، ماهانه هزار نفر وارد آلمان شوند.
یک سخنگوی این وزارتخانه آلمان در گفتوگو با رسانهها، دلیل کند بودن این روند را در کنار چالشهای دیگر، «ساختار پیچیده» مراحل این روند عنوان کرد و گفت برای هفتههای آینده برنامههای تخلیه در نظر گرفته شده است.
با این حال، نهاد کابل لوفتبروکه که یک سازمان حامی انتقال پناهجویان افغان به آلمان است، سهشنبه ۲۵ مهر با نشر بیانیهای از حکومت آلمان که انتقال ۱۲ هزار پناهجوی افغان در یک سال را وعده داده بود، انتقاد کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وزارت خارجه آلمان مهر ۱۴۰۱ اجرای طرحی مبنی بر پذیرش یکهزار پناهجوی افغان در هر ماه را اعلام کرد. آلمان گفته بود که در چارچوب این طرح، اولویت با کسانی است که به دلیل فعالیت در بخشهای قضایی، سیاسی، رسانهها، آموزش، فرهنگ، ورزش و به ویژه حمایت از زنان و حقوق بشر در معرض خطر قرار دارند.
بهرغم وعدههای پذیرش از سوی آلمان، هزاران نفر در پاکستان، ایران و افغانستان همچنان در انتظار ویزا و پذیرشاند.
در همین حال، مقامهای حکومت آلمان نیز با اشاره به چالشهای موجود در برنامه انتقال پناهجویان افغان، به این برنامه به چشم تردید مینگرند. نانسی فایزر، وزیر کشور آلمان، پنجشنبه گذشته در برلین گفت: «فعلا برای خارج کردن افراد از افغانستان مشکلات واقعی داریم.» به گفته او، این مشکلات «اقدامهای بیشتر» را ناممکن میکند. وزیر کشور آلمان همزمان تاکید کرد که این برنامه با وجود مشکلات، پیش برده میشود.
به گفته وزارت کشور فدرال آلمان، در حال حاضر حدود ۶۰۰ نفر واجد شرایط دریافت ویزای آلمان دانسته شدهاند.
وزارت خارجه #آلمان اعلام کرد یک گروه از افغانهای در معرض خطر از طریق برنامه پذیرش فدرال وارد آلمان شدهاند.
— IndyPersianAfg (@IndyPersianAfg) October 1, 2023
برنامه پذیرش فدرال آلمان که اکتبر ۲۰۲۲ بهطور خاص برای افغانهای در معرض خطر راهاندازی شد، در ابتدا پیشرفت چندانی نداشت و در مارس ۲۰۲۳ هم به دلایل امنیتی تاحدی به حالت… pic.twitter.com/i0TTV8EPuR
با توجه به رقم بالای پناهجویان تازهوارد به آلمان، احزاب همکار اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن خواستهاند که برنامه پذیرش فدرال از افغانستان متوقف شود. اما نانسی فایزر هفته گذشته تاکید کرد که این برنامه لغو نشده اما اجرای آن با مشکلاتی مواجه شده است.
برنامه پذیرش آلمان برای افغانهای شدیدا در معرض خطر که قرار بود هر ماهانه حداکثر تا یک هزار فرد تحتتعقیب طالبان را از افغانستان به آلمان منتقل کند، از همان ابتدا با کندی مواجه بود و از اسفندماه به دلیل ملاحظات امنیتی به حالت تعلیق درآمد. تا آن زمان هیچ کسی از طریق این برنامه به آلمان انتقال نیافته بود. در ماه خرداد صدور ویزا با هدف انتقال افغانهای در معرض به آلمان از سر گرفته شد اما درخواستهای ویزا تحت بررسیهای امنیتی شدید قرار میگیرند.
حدود۲۰ روز پیش (اوایل مهر) نخستین گروه از افغانهایی که از طریق این برنامه پذیرش شده بودند وارد آلمان شدند.
قرار بود ۱۰ نماینده مجلس آلمان که نماینده برخی کمیتههای پارلمانی این کشورند، در جلسهای خروج «آشفته» از افغانستان را بررسی کنند. این جلسه با موضوع «شکست دولت در آخرین ائتلاف به رهبری آنگلا مرکل»، بر برنامه تخلیه شهروندان افغانستان در معرض تهدید و کارکنان محلی آلمان در اوت ۲۰۲۱… pic.twitter.com/mVvTmluAnZ
— IndyPersianAfg (@IndyPersianAfg) October 11, 2023
وزارت خارجه آلمان اعلام کرده بود که مجموعا ۵۷۹ نفر در افغانستان از طریق این برنامه ویزای آلمان گرفتهاند.
برنامه تخلیه شهروندان آلمان در روزهای نخست تسلط طالبان بر افغانستان و پس از آن کارمندان محلی آن کشور از افغانستان یکی از روندهای پیچیده این کشور در دو سال گذشته بود. نبود شفافیت و نظارت دقیق این روند را به یکی از مسائل سیاسی موردبحث میان احزاب سیاسی مختلف در آلمان تبدیل کرد.
هفته گذشته، روزنامه آلمانی زایت آنلاین (ZEIT ONLINE) گزارش داد که اسناد مربوط به خروج این کشور از افغانستان در سال ۲۰۲۱ ، در دوره آنگلا مرکل، صدراعظم سابق آلمان، به شکلی مرموز از میان اسناد رسمی حکومتی حذف شده است. این رسانه در مطلبی، جزئیاتی از صورتجلسه سری صبح پنجشنبه ۲۱ سپتامبر پارلمان آلمان (بوندستاگ) را منتشر کرد که نشان میدهد اعضای بوندستاگ از این رویداد که هنوز مشخص نیست چه کسی در آن دست داشته است، بهشدت عصبانیاند.
زایتآنلاین به نقل از صورتجلسه پارلمان آلمان نوشت: «این بدان معنا است که دادههای حساس دولتی از بین رفته است. بر اساس شواهدی که قبلا در اواخر اوت ۲۰۲۲ در اختیار کمیته تحقیق قرار گرفته بود، این مسائل در مورد قضیه کابل باید فورا روشن شوند: چرا افراد بیشتری تخلیه نشدند؟ چقدر این موضوع را جدی گرفتند؟ بر اساس تقویم صدراعظم، در زمان فروپاشی جمهوری افغانستان در آنجا چه کاری باید انجام میشد؟ در آن زمان چه کسانی در دفتر بودند و چه کسانی به حوزه انتخابیه رفته یا حتی در تعطیلات بودند؟»
فقدان اسنادی که به پرسشها در مورد خروج از افغانستان از جمله روند تخلیه پاسخ میدهد، نظارت و تحقیق در مورد این روند را دشوارتر کرده است.